Waarom succes trainbaar is

We kennen allemaal de Amerikaanse guru’s: “succes is een keuze!” Wij Nederlanders voelen dan vaak een natuurlijke weerstand. Maar in hoeverre klopt hun stelling? En wat leren we van dat antwoord?

Henny de Vos Burchart wilde wel eens weten hoe het echt zit. Ze heeft daarom in een wetenschappelijk onderzoek onder HBO-studenten gekeken naar het gedrag dat de kans op studiesucces vergroot. En in hoeverre dit trainbaar is. De inzichten die dit oplevert kun je als trainer of L&D professional in elk traject gebruiken.
 

Er is veel onderzoek gedaan naar het gedrag dat nodig is om succesvol te zijn in je studie. In de bestseller ‘How children succeed’ deelt Paul Tough veel van de wetenschappelijke inzichten op dit vlak. Belangrijke conclusie: zelfregulatie speelt een cruciale rol.
 
Zelfregulatie betekent dat je je gedachten, gevoelens en handelen bewust richt op het bereiken van je persoonlijke doelen. Het proces van zelfregulatie is volgens Zimmerman te beschouwen als een cyclus die bestaat uit drie fasen:

 
Wanneer de opgedane inzichten worden omgezet in een nieuw leerproces start de cyclus opnieuw.
 

Elke fase van zelfregulatie vraagt om specifiek gedrag. In de planningsfase is het bijvoorbeeld cruciaal dat je heel duidelijk bepaalt waarin je wilt groeien en welk concreet gedrag daarbij hoort. Bij het bepalen van de strategie om je doel te behalen, is het daarnaast belangrijk dat je nadenkt over de obstakels die je onderweg gaat tegenkomen en hoe je die gaat omzeilen. Tot slot is het waardevol om te bepalen wie jou kunnen helpen om je doel te bereiken.
 
In de uitvoeringsfase staat het aanleren van het nieuwe gedrag centraal. Om dit gedrag een gewoonte te laten worden die je gedachteloos uitvoert moet het intensief (dagelijks) geoefend worden. Dit kost energie. Wanneer je energie opraakt (bijv. bij tijdsdruk of stress) wordt het lastig om het nieuwe gedrag vol te houden en is het gemakkelijk om in een oud patroon terug te vallen. Oefenen met nieuw gedrag verlangt dan ook discipline, zoals het vasthouden aan een plan, je aandacht richten op het doel en je niet laten afleiden.

In de fase van zelfreflectie beoordeel en interpreteer je je eigen prestaties en sta je stil bij je gedachten, gevoelens en gedrag. Er zijn aanwijzingen dat alleen al het reflecteren zelf invloed heeft op het presteren. Onderzoek van Di Stefano toont bijvoorbeeld aan dat personen die een bepaalde tijd kregen om te reflecteren op een gedane taak hun prestaties meer verbeterden dan degene die dezelfde hoeveelheid tijd kregen om te oefenen met dezelfde taak. Reflecteren draagt ook bij aan het vertrouwen om een doel te kunnen bereiken en zelfvertrouwen draagt op zijn beurt weer bij aan succes.
 
Wil jij de zelfregulatie van mensen vergroten? Download dan gratis de toolbox ‘Veranderen in de praktijk’.
 

We weten dus welk gedrag nodig is voor zelfregulatie. In een wetenschappelijk onderzoek heb ik gekeken naar de trainbaarheid hiervan. De deelnemende HBO-studenten begonnen hun traject met een drijfverenanalyse van Profile Dynamics en werden vervolgens gedurende drie maanden ondersteund door Perflectie. Deze methodiek ondersteunt mensen namelijk in alle fases van zelfregulatie. De hypothese is daarom dat het gebruik van Perflectie leidt tot een verhoging van de zelfregulatie en daarmee tot meer studiesucces. Om te bepalen of een toename te verklaren is door de leerinterventie, is een vergelijkbare groep studenten gevolgd die de leerinterventie niet hebben gehad (controlegroep).
 
In een startbijeenkomst werd het zelfinzicht van de studenten vergroot door een drijfverenanalyse. Vervolgens hebben zij een persoonlijk ontwikkeldoel vastgesteld en dit opgeknipt in kleine, haalbare stappen. Aansluitend gebruikten de studenten het online platform van Perflectie om systematisch te reflecteren en hun persoonlijke voortgang bij te houden.
 

Het effect? Na drie maanden hadden de studenten meer zelfvertrouwen, vertoonden ze minder uitstelgedrag en lieten ze zich minder snel afleiden. De studenten die met Perflectie hebben gewerkt toonden dan ook een significant hoger niveau van zelfregulatie dan de controlegroep (grafiek A). Een half jaar na de start van het experiment hadden de studenten significant meer studieachterstand ingehaald dan de controlegroep (grafiek B).



Wat is nou de grootste voorspeller van succes? Werk aan het doorbreken van uitstelgedrag. Dit heeft namelijk in alle fasen van de cyclus van zelfregulatie een positief effect. Het doorbreken van uitstelgedrag werkt daarom als een multiplier. Studenten die als doel hadden om uitstelgedrag te doorbreken, zijn dan ook het meest gegroeid. We kunnen dus concluderen dat de studenten die gebruik hebben gemaakt van Perflectie een hoger niveau van zelfregulatie tonen (gedragsverandering) en significant meer studieresultaten hebben geboekt.
 

In organisaties is het niet altijd mogelijk om de link te leggen tussen een specifieke leerinterventie en het resultaat van het bedrijf. We weten nu echter wel dat zelfregulatie een enorm goede voorspeller van succes is. Als een leerinterventie leidt tot een verhoging van de zelfregulatie, kun je dus aannemen dat het resultaat volgt.
 
Wil jij de zelfregulatie van mensen vergroten? Download dan gratis de toolbox ‘Veranderen in de praktijk’.  Deze toolbox bevat alles wat je nodig hebt om mensen te ondersteunen in alle fasen van zelfregulatie.

Auteur Henny de Vos-Burchart