“Goedendag mevrouw, u staat niet netjes binnen uw vak geparkeerd. U krijgt daarom een parkeerboete van mij!”, stamelt een wat ongemakkelijk op zijn benen staande politieagent met een dikke snor. De agent schrijft de boete uit en geeft hem aan de mevrouw. “Fijne dag, mevrouw.” De agent loopt de hoek om en even later klinkt er zacht gegrinnik.



De volgende dag vertelt onze juf Marja van groep 5, tijdens het kringgesprek dat zij gisteren een parkeerboete heeft gekregen omdat ze verkeerd had geparkeerd. Sommige klasgenootjes reageerden geschrokken. Ik niet. Ik keek met een stiekeme glimlach naar mijn beste jeugdvriend Ivan, die, net als ik, op zijn stoeltje zat te genieten van de binnenpret.

De oom van Ivan werkt voor de politie in Voorhout, het dorp in de Bollenstreek waar ik ben opgegroeid. Van zijn oom had Ivan ooit een ‘echte’ politiepet gekregen. Wij hadden het plannetje gesmeed om met onze juf Marja een grapje uit te halen. Tegenwoordig noem je dat ‘pranken’. Wij waren eerder van de generatie ‘Bananasplit’ en ‘Boobytrap’. Ik had nog een zwarte plaksnor liggen van mijn succesvolle playbackshow-optreden. Ivan leende de lange regenjas van zijn vader en we gingen op pad.

Bij de parkeerplaats van onze basisschool aangekomen, wachten we gespannen op de komst van onze juf bij haar auto. De deur van de hoofdingang van onze basisschool slaat open en onze juf loopt onze richting op. Snel plak ik de snor op mijn bovenlip, doe de politiepet op, klim op de schouders van Ivan en trek de lange regenjas aan. Klaar om onze grap in uitvoering te brengen.

In mijn kindertijd kwam ik veel in aanraking met de politie. Maar dan in positieve zin. Omdat de oom van Ivan bij het politiebureau werkte, gingen we met regelmaat langs. Bijvoorbeeld om melding te maken van een dode kat in de buurt van onze hut of het doorgeven van nummerborden van auto’s die doorreden toen wij als ‘klaarover’ het verkeer regelden om ouders en kinderen veilig de weg over te laten steken. De agenten kenden ons ook en ruim 20 jaar later werd ik zelfs een keer aangesproken door Perry, een van de agenten. Dat ze het altijd fantastisch vonden dat we even langskwamen met de mooiste verhalen en avonturen. De politie was toen letterlijk ‘onze beste vriend’.

Over agenten gesproken. Ja daar is hij weer, het bruggetje naar ons mooie vakgebied ‘leren & ontwikkelen’. Afgelopen week heb ik de eer gehad om als een van de eersten te mogen snuffelen aan OpenAI’s GPT’s, of zoals voor ons developers, Assistants API Beta. Met deze spiksplinternieuwe functionaliteit kan je eenvoudig je eigen chatbot trainen met jouw eigen content en de kracht van het GPT-4-model.

Na intern wat testen te hebben gedaan, kan ik concluderen: de resultaten zijn verbluffend! Het enige dat nog niet ondersteund wordt is de creatie van afbeeldingen middels ‘DALL·E’, maar wel al ‘Code Interpreter’ om grafieken, code & documenten te genereren én het uploaden van je eigen bestanden om die te combineren met je eigen getrainde chatbot. Kortom wederom een mind-blowing ontwikkeling 🤯.

De te bedenken toepassingen zijn bijna eindeloos. Mijn verwachting is dat dit Performance Support (leren op de werkplek) enorm gaat versterken. Moet je eens voorstellen dat iedereen straks zijn eigen Personal Assistant heeft die alle vragen over zijn/haar werkzaamheden kan beantwoorden. Uiteraard zijn wij direct aan de slag gegaan om de OpenAI’s Assistant functionaliteit te integreren binnen onze eigen Performance Support app ‘Amuse’!

Ik kan niet wachten om je hier meer van te laten zien. Wil je altijd al een keer op een laagdrempelige manier aan de slag met Performance Support binnen jouw organisatie? Get in touch en laat mijn collega’s je ‘geboeid’ vertellen wat de mogelijkheden zijn!

Remco van den Hout
Eigenaar / Managing Director
Digital Chefs | Learning Technologies
 
📬 Wekelijks mijn (sterke) verhalen, tips en verrassende inzichten over Learning & Development in je mail? Abonneer je dan op "Aan tafel!" via deze link: https://digitalchefs.nl/aantafel