Als het gaat over de professionaliseren van HRD-afdelingen dan komen wij vaak een hoop aannames tegen over de huidige staat van het HRD veld. Aannames waar onze wenkbrauwen regelmatig van gaan fronsen en die we soms zelfs beledigend vinden voor het vakgebied. Alleen al deze week lazen we de volgende uitspraken:
- De gemiddelde hr-professional lijkt in zichzelf gekeerd te functioneren met onvoldoende verbinding met het management en de bedrijfsactiviteiten.
- De positie van de beroepsgroep HRD/L&D is de laatste 20 jaar niet veranderd.
- Het is nodig om meer te doen dan het overwegend aanbieden van formele leerinterventies.
Stereotype HRD-professsional
Er wordt bij deze aannames uitgegaan van een beroepsgroep die over het algemeen een enorme trainingsreflex heeft (op alle problemen wordt een trainingspleister geplakt), geen verstand heeft van de laatste ontwikkelingen op het vakgebied en geen fit heeft met de organisatie en haar medewerkers.
Klopt dit stereotype wel? Iets wat wij overigens niet herkennen in de praktijk.