Ik ben opgegroeid in het dorpje Voorhout in de Bollenstreek (Zuid-Holland). Net als vele jongeren uit de omgeving, bezocht ik bijna elk weekend de badplaats Noordwijk om ‘te stappen’.

Op mooie zomeravonden wilden we het bezoek aan Noordwijk wel eens combineren met een kleine BBQ op het strand, waarbij de gitaar niet mocht ontbreken. Zo ook op deze zomeravond.

Samen met mijn (nog steeds) goede vriend Niels, hadden we met een paar andere collega’s van de supermarkt (onze bijbaan) ge-bbq'd op het strand. Het was erg gezellig en de biertjes vloeiden rijkelijk.

We besloten de avond te laten voor wat het was en weer terug te gaan naar huis. Allebei met de gitaartas op de rug fietsten we in de richting van Voorhout. Tot wij plotseling ‘When the lady smiles’ van de Golden Earring hoorde klinken vanaf het terrein van de Noordwijkse Tennisvereniging Bollenpark. Er was daar een feestje met een live band!

“Zullen we even om het hoekje kijken?”, vroeg ik aan Niels. “Mij best”. Dus we reden het terrein op en kwamen aan bij het clubgebouw. Nog voordat we onze fietsen hadden neergezet, werd er naar ons geroepen door een man die buiten stond te roken. “Hé, jullie zijn van de band, kom verder, het materiaal mogen jullie hier in de kleedkamer neerleggen”.

Wij zagen de humor er wel van in en volgden de man mee naar binnen. Na onze gitaren te hebben weggezet vervolgden wij onze weg naar de feestzaal. Het was behoorlijk druk en een coverband stond lekker te spelen. Wij besloten een biertje te halen bij de bar. 

“Op welke rekening mag ik het zetten?”, vroeg de vrouw achter de bar. “Euh…”, snel verzon ik een naam, “… op van ‘t Oud”. “Ik heb jullie hier nog niet eerder gezien?”, vroeg ze nadat ze de biertjes opschreef. “We zijn uitgenodigd door Jan, mijn moeder moest tegen hem dubbelen vorige week in Voorhout”, loog Niels. Er is immers altijd wel een ‘Jan’ bij een tennisvereniging. De barvrouw nam er in ieder geval genoegen mee.

Met onze eerste biertjes (bij dit feestje) in de hand aanschouwden we hoe de coverband haar laatste nummer speelde en daarna hun spullen inpakte. “Nu zijn jullie aan de beurt!”, klonk er achter ons. Daar stond de man weer die ons binnen had gelaten. Wij lachten schaapachtig, keken elkaar aan en besloten onze gitaren te pakken en betraden het podium.

De welbekende kampvuur-nummers passeerden de revue en iedereen zong uit volle borst mee. Ter plaatse bedachten we zelfs nog een variant op het (voor velen onbekende) nummer ‘Stel’ van Harrie Jekkers. We paste het refrein aan naar:
 
Het was een geweldige avond en we ontvingen vele mooie complimenten van de aanwezigen. Tevreden en een onvergetelijke ervaring rijker stapten we weer op de fiets richting huis. Wat een beetje muziek niet kan bereiken…

Verrijken jullie je leeroplossingen wel eens met audio?

De beste ‘experience’ ofwel de meest memorabele ‘ervaring’ bereik je door op meer dan 1 zintuig in te spelen. Daarom vind ik Escape Rooms en pretparken een van de leukste dingen om te bezoeken. Of ga je lekker uit eten. Niet alleen om het lekkere eten (smaak & geur), maar om alles er omheen. Gastvriendelijkheid, ambiance (ja, ook muziek), comfortabele stoelen, kortom een zorgeloze ervaring.

Vaak bestaat een leeroplossing alleen maar uit content dat voor de ‘ogen’ bestemd is. Waarom betrek je niet het ‘gehoor’ erbij? Een film zonder muziek stelt ook niets voor.

Remco van den Hout
Eigenaar / Managing Director
Digital Chefs | Learning Technologies
 

📬 Wekelijks mijn (sterke) verhalen, tips en verrassende inzichten over Learning & Development in je mail? Abonneer je dan op "Aan tafel!" via deze link: https://digitalchefs.nl/aantafel