Vanaf onze geboorte communiceren we wat af. We huilen om gevoed of verschoond te worden, we leren woordjes, gaan begrijpen dat gedrag iets oproept bij anderen, taal wordt complexer en we leren ook andere talen. Bewust of onbewust communiceren we en alles wat we doen en zeggen heeft effect, op de ander en/of op jezelf. Als ik zeg dat het “zeg maar mijn ding” is, zeg ik eigenlijk niet iets bijzonders. Of wel?

Als trainer en trainingsacteur hoop ik in trainingen deelnemers meer bewust te maken van hoe ze communiceren, in taal en gedrag. Een groter bewustzijn van hoe je de dingen doet en zegt, geeft meer inzicht op het effect. Als je daarnaast ook meer manieren leert kennen om hetzelfde te zeggen, is de kans dat je communicatie het effect heeft dat je beoogt groter.

Belangrijker nog, denk ik, is dat je de communicatiestijl van de ander gaat herkennen. Als mijn stijl totaal anders is dan van mijn gesprekspartner is de kans dat wij goed communiceren kleiner dan wanneer het aansluit. In ons leven ontdekken we wel de verschillen, maar we hebben niet altijd de tools in huis om daar goed mee om te gaan. Het gevolg is vaak onbegrip, conflict en je bereikt niet wat je had willen bereiken. Hoe los je dat op?

Jaren geleden kreeg ik in een training te maken met de communicatiestijlen van Merril en Reid. Op een website over communicatiestijlen kwam ik dit tegen over hun theorie:
 

Staat graag in het middelpunt van de aandacht. Bruisen van de ideeën. Ze zijn spontaan, snel, creatief en flexibel. Ze houden van luchtige vrolijke gesprekken. Ze denken vaak in beelden, verhalen en voorbeelden.
 

De controller houdt van doelen, resultaten en feiten. Ze communiceren effectief en efficiënt. Als het kort kan, graag kort. Ze willen graag dat de dingen op hun manier gebeuren.
 

De supporter is een gevoelsmens. Ze zijn vriendelijk en gericht op samenwerken. Ze denken en praten graag over gevoelens. Resultaten zijn eerder gevoelens/beleving dan feiten. Ze zijn sensitief en soms licht geraakt.
 

De analyser praat graag over feiten en details. Voor hen moet er logica in het geheel zitten. De analyser is vriendelijk, sensitief en soms licht geraakt. Analysers kunnen prima op zichzelf werken.

Het onderscheid in de stijlen was toen voor mij echt een eye-opener: als ik de stijl van de ander kan herkennen en dan bewust die stijl zelf kan inzetten, dan is dat een succesformule! Dat haalt spanning uit de lucht en biedt kansen om samen tot grootse dingen te komen.

Ik heb het wel nodig er regelmatig mee te oefenen, want niet elke stijl is voor mij vanzelfsprekend. Ik heb het ook nodig de 4 namen van de stijlen niet te verwarren met gedrag. Het gaat echt om de communicatieve stijl. Mensen met de supporter-communicatiestijl ZIJN niet per definitie een supporter; het is de manier waarop ze communiceren.

Dat oefenen, ik denk dat ik dat vooral bedoel, als ik zeg “Communicatie, dat is echt mijn ding”, want ik vind het mateloos boeiend om de verschillen te ontdekken en hanteren. Als ik een deelnemer beter kan helpen door goed aan te sluiten bij zijn communicatiestijl, dan is de kans dat het leereffect vele malen groter is. Daarom oefen ik, daarom is het “mijn ding”. Want willen we niet allemaal dat datgene wat we communiceren overkomt zoals we het bedoelen? Dat is een van de belangrijkste speerpunten die voor iedereen die een vak beoefent waar communicatie centraal staat. Helpen om te communiceren zodat er geen ruis ontstaat.
 
Auteursblok:
Ida van de Lagemaat is trainingsactrice en lid van de Nederlandse Vereniging van Trainingsacteurs. Naast trainingsacteren schrijft ze over haar vak en organiseert met collega’s maandelijks bijscholingen voor leden van de vereniging. Met haar schrijfsels vraagt ze aandacht voor het vak, de NVvT en het belang van zuivere communicatie.